دل سروده های یک بازنشسته - جهانمردی - شهرضا

دل سروده های یک بازنشسته - جهانمردی - شهرضا

ثبت سروده های شخصی اینجانب مصطفی جهانمردی در انواع مختلف خصوصا ثبت اسامی دوستان همکارم در دنیای مجازی به زبان شعر
دل سروده های یک بازنشسته - جهانمردی - شهرضا

دل سروده های یک بازنشسته - جهانمردی - شهرضا

ثبت سروده های شخصی اینجانب مصطفی جهانمردی در انواع مختلف خصوصا ثبت اسامی دوستان همکارم در دنیای مجازی به زبان شعر

خود پسندی

خود پسند

ای که با کبر و غرور و خودسری             پیش خود پنداری از هر کس سری

گر کند      کاری کسی بهتر  ز تو              با تکبر  زیر    چشمی      بنگری

پیش خود گویی زهرکس من سرم               هر کجا  باشی   به  هر  کو و دری

سر به زیری  لیک از روی غرور              در خیالت   از   همه      عالمتری

می روی این ور به  قاضی  دائما               تا بگویی که سری  از اون   وری

جرئت احسنت  گفتن  در تو نیست              چونکه پنداری   ز آنکس   بهتری

هر  که ایرادی  به  کار  تو گرفت              چون فنر از جای خود ور  می پری

جمله خلق جهان چوبند  و سنگ                  خود چو  گلبرگی  و ز آن  نازکتری

مردم   دنیا   پر  از  عیبند   و تو              خوب و  نازی  از   همه  سالمتری

کس ندارد چون تو احساس لطیف              از  همه  عشاق  تو       عاشقتری

می کنی  دائم  نصیحت    خلق را               چون کس   دیگر به  تو گوید کری

در خیال   خود  به  هر کار جهان              هستی استاد "   از  همه ماهر تری

از جهان مردی شنو این  نکته را               گر که باشی این چنین  خیلی  .....

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.